تفاوت بین کوین و توکن چیست؟ – تعریف Coin – Token
تفاوت اصلی کوین و توکن چیست؟
این روزها با رونق گرفتن بازار رمز ارزهای دیجیتال روبرو هستیم. این در حالی است که هر روزه نیز بر تعداد علاقمندان این حوزه افزوده می شود. در این شرایط اکثر افراد تازه کار، با تصور اینکه همه چیز را می دانند دست به کار شده تا به این بازار ورود پیدا کرده و ثروتی ذخیره کنند؛ چرا که آینده آن را روشن پیش بینی می کنند. در آکادمی امیر موحدی، در کنار آموزش های کاربردی در دوره آموزش Nft و همچنین متاورس. به صورت تخصصی در نظر داریم تا وارد دنیای رمز ارزها نیز بشویم. و اما حالا از شما می پرسیم که توکن چیست؟ کوین چیست؟ و تفاوت بین توکن و کوین در چیست؟
بیشتر بخوانید:
تازه کارها پس از شروع، خیلی زود متوجه می شوند که بسیاری از اصطلاحات آن برایشان نامفهوم و گنگ است. این ناملموس بودن، به خصوص در تفاوت بین کوین و توکن های پروتکل، ممکن است خود را به شکل گیج کننده ای نشان دهد. در این مطلب قصد داریم تا با روشی قابل درک و آسان، به بررسی تفاوت کوین و توکن ها بپردازیم. پس اگر به تازگی فعالیت خود را در این زمینه آغاز کرده اید و نیاز به پاسخی در این رابطه دارید تا انتها همراه ما باشید.
در حالی که بسیاری از مردم از عبارات «کریپتو کوین»، «توکن رمزنگاری» و «ارز رمزنگاری» به جای یکدیگر استفاده می‌کنند، اما آنها یکسان نیستند. اگرچه کوین و توکن هر دو از فناوری بلاک چین استفاده می کنند، اما تفاوت های قابل توجهی بین آنها وجود دارد.
سکه‌های رمزنگاری (کوین) شکلی از ارز دیجیتال هستند؛ که اغلب بومی یک بلاک چین بوده، که هدف اصلی شان ذخیره‌سازی ارزش، و کار به عنوان یک وسیله مبادله است. اما توکن‌های رمزنگاری دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر روی یک بلاک چین موجود (با استفاده از قراردادهای هوشمند) ساخته شده‌اند و می‌توانند عملکردهای متنوعی، از نمایش یکی شی فیزیکی تا دسترسی به خدمات و ویژگی های خاص پلتفرم را برعهده بگیرند.
به عبارتی دیگر کوین و توکن هر دو نشان دهنده یک ذخیره ارزش به شمار میروند؛ با این تفاوت که سکه های دیجیتال نوعی از پول هستند، در حالی که توکن های دیجیتال چیزی را نشان می دهند که می توان قیمتی برای آن تعئین کرد. در واقع ماهیت کوین ها به صورتی است که قابل معامله بوده و از آنها می توان برای خرید و فروش استفاده کرد.
از سوی دیگر اما توکن ها بیشتر شبیه دارایی یا اسناد هستند. یک توکن رمزنگاری می‌تواند سهمی از مالکیت یک DAO، یک محصول دیجیتال یا NFT یا حتی یک شی فیزیکی را نشان دهد. توکن های رمزنگاری را می توان مانند سکه خرید و فروش و معامله کرد؛ اما از آنها به عنوان وسیله مبادله استفاده نمی شود.
برای استفاده از یک مثال در دنیای واقعی، باید بگوئیم که توکن های رمزنگاری بیشتر شبیه کوپن هستند، در حالی که سکه های کریپتو مانند دلار و یورو عمل می کنند.
کوین چیست؟
سکه های کریپتو شکلی از ارز دیجیتال هستند که بومی بلاک چین خود به شمار می روند. در واقع هر کوین بخشی از شبکه بلاک چین خودش، از جمله بیت کوین BTC ، اتر و لایت کوین است. این سکه های کریپتو در درجه اول برای ذخیره ارزش و کار به عنوان یک وسیله مبادله، مشابه ارزهای سنتی (دلار و یورو) طراحی شده اند. به همین دلیل است که به کریپتو کوین ها، ارزهای رمزنگاری شده نیز می گویند.
بیشتر بخوانید:
کوین ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟
زمانی که بیت کوین ایجاد شد، به عنوان جایگزینی برای ارزهای سنتی تصور می شد.
کوین ها به صورتی طراحی شده اند که به همان روش اسکناس و سکه‌های فلزی کار کنند؛ بدین معنی که می‌توانند برای بسیاری از چیزهایی که معمولا با دلار یا یورو استفاده می‌شوند، مورد مبادله و خرید و فروش قرار بگیرند. به طور مثال می شود در مواردی چون ذخیره ارزش، مبادله با ارزهای دیگر، پرداخت هزینه کالا و خدمات انتقال به دیگران کاربرد داشته باشند.
سکه های رمزنگاری محبوب کدامند؟
بیت کوین (BTC) در اوایل سال 2009 توسط “ساتوشی ناکاموتو”راه اندازی شد، بیت کوین اولین و شناخته شده ترین سکه رمزنگاری در جهان است. شروع اولیه آن این اجازه را داد تا به با ارزش ترین ارز دیجیتال دنیا تبدیل شود.
اتر نیز (ETH) یکی از محبوب ترین سکه های رمزنگاری است که چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال است. به لطف ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند، اتریوم به یک پلتفرم امن، برای هزاران پروژه بلاک چین و NFT تبدیل شده است و از برخی جهات، ستون فقرات انقلاب بلاک چین به حساب می آید.
توکن چیست؟
مانند سکه های کریپتو، توکن های رمزنگاری، با استفاده از فناوری بلاک چین طراحی می شوند. با این حال، توکن های رمزنگاری، بومی یک بلاک چین نیستند. در عوض، آنها بر روی آن ساخته شده اند و اغلب از قراردادهای هوشمند، برای تحقق اهدافی مختلف استفاده می کنند.
بهترین مثال شناخته شده در این مورد، توکن ERC20 است که از بلاک چین اتریوم استفاده می کند.
Tron نمونه خوبی از توکن محبوب و سابق ERC20 است. هم اینک Tronپس از انتشار شبکه اصلی خود، از بلاک چین خودش یعنی Tron استفاده می کند و توکن بومی هم دارد. دیگر توکن های محبوب عبارتند از: Tether، Chain link و Basic Attention Token.
توکن ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟
بیشتر توکن های رمزنگاری برای استفاده در یک پروژه بلاک چین یا dapp طراحی شده اند. برخلاف سکه‌های رمزنگاری، توکن‌ها استخراج نمی‌شوند. آنها توسط توسعه دهنده پروژه، ایجاد و توزیع می شوند. هنگامی که توکن ها در دست خریداران قرار می گیرند، می توان از آنها به روش های بی شماری استفاده کرد.
آیا اتریوم نوعی سکه است یا توکن؟
بیایید دانش خود را با استفاده از یک مثال محک بزنیم. همانطورکه گفتیم سکه ها ( کوین ) بلاک چین مخصوص به خود را دارند؛ اما توکن ها ندارند، با این حساب آیا اتریوم یک سکه است یا توکن؟
از آنجائیکه اتریوم بلاک چین خود را دارد، یک کوین است. این همچنین به این معنی است که اگر کیف پولی دارید که از اتریوم پشتیبانی می کند، تمام دارایی هایی که از بلاک چین اتریوم استفاده می کنند، مانند توکن های ERC20، با کیف پول شما سازگار هستند. اگرچه بسته به کیف پول، ممکن است همه دارایی های مبتنی بر اتریوم نمایش داده نشوند.
بیشتر بخوانید:
در مورد استیبل کوین ها چطور؟ آیا آنها سکه هستند یا توکن؟
استیبل کوین ها ارزهای رمزنگاری شده ای هستند که به دارایی های خاصی گره خورده اند. اکثر آنها در واقع توکن های ERC-20 هستند (یعنی از طریق یک قرارداد هوشمند بر روی بلاک چین اتریوم کار می کنند) پس چرا به آنها استیبل کوین می گویند؟
دلیل این نامگذاری به همان کارکرد اصلی، یعنی وسیله مبادله مربوط می شود. برای مثالUSD Coin را در نظر بگیرید. این یک استیبل کوین مبتنی بر قرارداد هوشمند است (یعنی زنجیره خاص خود را ندارد و یک توکن ERC-20 است). این توکن توسط دلار آمریکا پشتیبانی می شود که توسط شرکت صادر کننده توکن نگهداری می شود تا ارزش هر USDC را در 1 دلار آمریکا حفظ کند.
سخن آخر
مسلما ورود به بازار ارزهای دیجیتال یک کار چالش برانگیز است، اما درک خوب از تمایز اساسی بین انواع مختلف ارزهای دیجیتال، و فراگیری دانش بیشتر در این خصوص، می تواند به شما در مدیریت ریسک و تصمیم گیری بهتر کمک کند.
